De machtige sequoia’s van de maagdelijke bossen in het zuiden van Oregon en het noordwesten van Californië in de VS zijn majestueus om naar te kijken, anderen waarderen ze ook om hun karakteristieke sequoiahout. In feite toont het een aantal verbazingwekkende en nogal onverwachte functies.
Typische kenmerken voor sequoiahout
Na het kappen heeft het hout van de sequoia’s aanvankelijk een vrij delicate, roodachtige tint, maar wordt donkerder tijdens het drogen en ontwikkelt de typische schaduw die de “sequoia” zijn naam gaf. Dit zijn groenblijvende coniferen die in de verte verwant zijn aan onze inheemse taxus. Gezien zijn enorme omvang en verwantschap heeft sequoiahout maar even ongebruikelijke kenmerken verwacht:
- Zacht hout met een laag gewicht
- Sterkte varieert sterk met het aantal jaarringen per cm
- Vrijwel vrij van hars
- Zeer fijne, uniforme en gelijkmatige structuur
- Goed en met weinig moeite te verwerken
- Weerbestendig en bestand tegen schimmelaantasting
- Aantrekkelijke nerf met duidelijk herkenbaar laat hout
- Geen vezels, harskanalen of insluitsels (hars gallen)
- Lage druksterkte
Met deze portfolio van eigenschappen onderscheidt sequoiahout zich duidelijk van andere naald- en junglebomen – het heeft bijvoorbeeld niet het hoge harsgehalte van Europese dennen en sparren, noch het karakteristieke zware en harde hout van tropische houtsoorten. In plaats daarvan biedt het een lichtgewicht, gemakkelijk te bewerken, glad en “droog” hout met een hoge weersbestendigheid.
Geschiedenis en oorsprong van sequoiahout
De sequoia’s (Sequoia Sempervirens) behoren tot de oudste boomsoorten in ons ecosysteem en groeien al sinds de tijd van de dinosauriërs. Onder gunstige omstandigheden bereiken ze een hoogte van maximaal 70 meter en een leeftijd van maximaal 4000 jaar. De verwerking van vandaag is beperkt tot een relatief klein gebied aan de westkust van de VS. Vanwege de uitstekende en veelzijdige eigenschappen was er een sterke overexploitatie van de natuurlijke bestanden, totdat de Amerikaanse autoriteiten ze geleidelijk onder bescherming plaatsten tot het einde van de vorige eeuw. Sequoia speelt tegenwoordig slechts een kleine rol en is grotendeels afkomstig van plantages die worden gebruikt voor de herbebossing van voormalige bossen en commerciële houtkapproductie.
Gebruik van sequoiahout
Het hout van de sequoia’s is veelzijdig en geschikt voor binnen- en buitengebruik, waarbij in de laatste een kleurloos glazuur de levensverwachting verhoogt en het hout beschermt tegen grijze kleuring door het weer. Hoewel het zich in principe leent als constructiehout en er eerder voor werd gebruikt, is deze toepassing vandaag de dag ongebruikelijk vanwege de hoge prijs en lage capaciteiten.
Het grootste deel van het huidige Sequoia-aanbod wordt gebruikt voor interieurontwerp en de vervaardiging van meubels. Vanwege zijn flexibiliteit en zachte, licht oscillerende structuur is het ook een gewilde houtsoort voor de constructie van klankhuizen en zangbodems voor muziekinstrumenten zoals orgelpijpen.
Beschikbaarheid en prijs van sequoiahout
Door het schaarse aanbod speelt sequoiahout slechts een ondergeschikte rol in de internationale handel. Het overgrote deel van de productie wordt gebruikt voor nationale consumptie, in Europa maakt het dienovereenkomstig zelden deel uit van de reguliere aanvoer. De prijs ligt meestal rond de 1000 euro per kubieke meter en komt dus ongeveer overeen met die van eikenhout. Verwarring is mogelijk in Engelstalige landen met de term sequoia voor Europese dennenbossen, die echter meestal een naamachtervoegsel aanduidt zoals “Baltic Redwood”.