Lila is een winterharde plant die je weinig werk geeft. Het wordt als winterhard beschouwd. In bepaalde omstandigheden kan het echter nodig zijn dat u de juiste maatregelen neemt voordat de eerste vorst komt. Dit is wat ze zijn.
Lila is over het algemeen winterhard
Hoewel de sering oorspronkelijk uit Azië of het Oosten komt, kan de plant goed tegen de temperaturen van de Midden-Europese winter. Het verdraagt ook langere perioden van vorst. Het trekt de energie meestal terug in het ondergrondse deel van de plant gedurende deze tijd. Onder twee omstandigheden kan de wintervorst van de plant echter gevaarlijk worden.
Ten eerste moet je de juiste maatregelen nemen met potplanten. Deze worden meer beïnvloed door vorst omdat de grond de wortels niet zo goed geïsoleerd maakt als wanneer ze buiten worden geplant. Om dit te verhelpen, wikkel je de pot in fleece en plaats je hem boven de bodem van de pot. Dit resulteert in bescherming tegen vorst.
De tweede uitzondering zijn jonge planten. Als je ze net hebt geplant, hebben hun wortels nog niet zo’n voet aan de grond gekregen. Bovendien kunnen de jonge scheuten van de plant sneller bevriezen. Omdat er in dit geval geen oud hout is waarop u de plant later kunt terugsnijden in geval van bevriezing, moet u handelen. Bedek de plant met dennenborstelhout.
Juiste actie in geval van bevriezing op lila
Als u na de winter ongewoon donkere vlekken op de sering opmerkt, kan het bevriezing zijn. Controleer vervolgens door een snede om er zeker van te zijn dat de scheut eronder droog en dood is of nog steeds doordrongen is van het sap van de plant.
Hoe ontdekkingen te detecteren en te verwerken
- Controleer schors op typische verkleuring
- Neem een schoon zakmes mee
- Snijd getroffen gebieden voor monster
- Bezuinig indien nodig
Als je echt te maken hebt met ervaren scheuten, moet je de overeenkomstige gebieden terugbrengen tot het gezonde deel van de plant. Het is het beste om dit snoeien te maken op een dag zonder vorst, voordat de eerste bladeren ontkiemen. Dan zal de sering dan de groeispurt van de lente gebruiken en weer ontkiemen.