Een wandbekleding is niet alleen visueel interessant, maar vooral belangrijk om een muur te beschermen tegen regen en schade. Je hebt verschillende opties om te kiezen voor een hoes, van de klassieke vorm met dakpannen tot de zogenaamd eenvoudige plaatwerkvorm tot de iets extravagantere versie met graniet. Waar je op moet letten bij het leggen van de laatste variant, vind je hier.
Bescherming van de muur
Het doel van de wandbekleding is om het metselwerk te beschermen tegen vocht. Dit is zelfs schriftelijk vastgelegd in DIN 1053. Daar staat geschreven dat muren een afdekking moeten hebben als ze horizontaal of licht hellend zijn, alleen in het geval van een sterke helling kan een wandbekleding worden achterwege gelaten. In de regel is de vraag niet of een wandbekleding moet worden gebruikt, maar welk type wandbekleding het moet zijn.
Granieten hoezen
Granieten afdekkingen zijn meestal wandbekledingsplaten die in verschillende kleuren verkrijgbaar zijn, dus je zou iets moeten vinden dat bij bijna elke muurkleur past. U hebt ook een brede selectie van oppervlakteafwerkingen beschikbaar:
- diamant gezaagd
- Gezaagd staal zand opruwen
- Gevlamd
- grof gestraald
- voorradig
- grond
- Gepolijst
Het is belangrijk voor granieten platen dat ze een dikte van minstens drie centimeter moeten hebben. In principe zijn alle mogelijke sterktes haalbaar en denkbaar.
Soorten installaties
Een granieten afdekking kan op twee verschillende manieren worden gelegd. Hetzij in een mortelbed of in een dun bed. Het is echter belangrijk dat in beide gevallen al een afdichtingsbrij aanwezig is – dit is altijd nodig bij het leggen van wanddekplaten.
Installatie in mortelbed
Bij het leggen van granieten wandbekleding in het mortelbed worden de platen gelegd in een mortelbed van minstens twee tot drie centimeter dik.
Thin-bed installatie
Bij het leggen in een dun bed wordt de granieten hoes op een kleefbed van 0,5 tot maximaal een centimeter gelegd en vervolgens met een rubberen hamer getapt.
Ankerplaats
In sommige gevallen is het ook nodig om de platen extra te verankeren. Bijvoorbeeld wanneer er een risico op kantelen bestaat, d.w.z. als de plaat als zitplaats moet worden gebruikt of toegankelijk is.