Als je seringen op de juiste plaats plant en goed voor ze zorgt, kunnen ze je vele decennia plezier geven. Een goede levensduur van 50 jaar is vandaag de dag dus helemaal niet zeldzaam met deze plant. Hier leer je hoe je de plant goed verzorgt en hoe je er op oudere leeftijd voor zorgt.
Daarom kan lila zo oud worden
Lila heeft twee bijzondere eigenschappen. Aan de ene kant is deze plant een zogenaamde zware feeder. Dit betekent dat de sering een hoog gehalte aan voedingsstoffen uit de bodem kan halen en deze aan zijn eigen stofwisselingsproces kan leveren. Ten tweede kunnen er altijd nieuwe scheuten uit de wortels van de plant tevoorschijn komen. Zolang ze op de juiste locatie en gezond zijn, ontkiemen ze zelfs als de plant volledig bovengronds is gesnoeid.
Meestal is een sering een goede 50 of zelfs 60 jaar oud. Er zijn zelfs exemplaren die enkele honderden jaren oud zijn. Zo’n levensduur komt vooral tot stand als de plant in een goed onderhouden park staat, regelmatig wordt gesnoeid en goed bemest. Vooral seringbomen bereiken een zeer hoge leeftijd. Als je jezelf echter slim maakt over de juiste verzorging van de plant, kan de sering in je tuin ook heel oud worden.
Hoe de levensduur van uw lila te verlengen
Zorg ervoor dat de plant goed wordt voorzien van voedingsstoffen in je plaats. Uiterlijk wanneer het gehalte aan voedingsstoffen na enige tijd is opgebruikt, moet u de juiste meststof aanbrengen. Leg wat compost rond de stengel van de plant, grijp naar hoornkrullen of de juiste meststof.
U kunt deze meststoffen gebruiken
- Compost
- Hoornmeel of hoornkrullen
- Meststoffen zonder een groot stikstofgehalte
De tweede belangrijke maatregel is regelmatig snoeien. Het zorgt ervoor dat de sering stabiele scheuten vormt en een stevige basisstam heeft. Voor oude planten kunt u een zogenaamde verjongingssnoei maken. Daarbij knip je de scheuten consequent terug tot aan de basisstam. Over het algemeen is het ook voordelig om de sering direct na de bloei te snijden. Dan kan de plant zijn energie richten op de scheuten in plaats van de verdorde bloemen.